Seria Reel Rock to najlepsze, pełne emocji, niezwykłych ludzi, fascynujących historii i pięknych obrazów kino górskie i wspinaczkowe z całego świata: Chris Sharma i Adam Ondra walczą o pierwsze 5.15C, Sasha Digiulian ustanawia nowe damskie standardy we wspinaczce, Conrad Anker, Renan Ozturk i Jummi Chin po latach w końcu zdobywają w Indiach Płetwę Rekina na Meru, solista Alex Honnold ma nowy pomysł, by w ekstremalnym świecie znów być pierwszy, angielskie chłopaki pokazują Amerykanom, jak się wspinać w przerysach…

Gdzie: Kino Sokół, Zakopane
Kiedy: środa, czwartek, piątek, 19-21 grudnia 2012
Bilety: normalny 15zł, ulgowy 12zł, pokaz specjalny 10 zł, karnet na wszystkie pokazy 30zł

19 grudnia 2012, godz. 21.00 – “Reel Rock 2010”
20 grudnia, godz. 21.00 – “Reel Rock 2011”
21 grudnia, godz. 19:30 – pokaz specjalny: “Temperatura wrzenia” 1975
21 grudnia, godz. 21.00 – “Reel Rock 2012”

Więcej informacji na: www.filmygorskie.pl

Opisy filmów:
ReelRockTour 2012
czas trwania: 1:35

Ciężko, ciężko (The Dura dura)
Chris Sharma był królem wspinaczki sportowej przez ostatnie 15 lat. Przez ten czas stworzył koło swojego domu w hiszpańskiej Katalonii mekkę dla miłośników trudnych (hiszp. dura) dróg wspinaczkowych. Dzisiaj, czeskie cudowne dziecko, dziewiętnastoletni Adam Ondra przyjeżdża do Chrisa by zdjąć mu koronę z głowy. Obaj walczą o ustanowienie pierwszego na świecie 5.15C, a w tym samym czasie Sasha DiGiulian i Daila Objeda swoimi świetnymi wspinaczkami wysyłają dotychczasowe kobiece standardy w niebyt.
23 minuty

Płetwa Rekina (The Shark's fin)
Conrad Anker, legendarny alpinista od 20 lat ma obsesję na punkcie Płetwy Rekina (The Shark's fin) – spektakularnego niezdobytego granitowego filaru na Mt. Meru (6310m) w Indiach. W roku 2008 wraz z Jimmym Chinem i Renanem Ozturk wspinał przez 18 dni pokonując setki metrów tylko po to by zawrócić przed szczytem. Trzy lata później ten sam skład podjął decyzję o powrocie pod filar niezważając na rodzinne problemy Ankera i wypadek narciarski Ozturka, który miał miejsce zaledwie 6 miesięcy wcześniej i skonczył się urazem czaszki, złamaniem szyi i poważnym pytaniem o sens kolejnej wyprawy.
23 minuty

Szerocy chłopcy (Wide Boys)
Amerykańscy wspinacze "ofłajdowi" przyzwyczaili wczystkich do swojego twardego wizerunku szorstkich i zakręconych gości gotowych wykrwawić się na drodze. Więc kiedy dwóch właściwie jeszcze chłopców z Wielkej Brytanii - Tom Randall i Pete Whittaker - przeskoczyło ocean by łyknąć szerokie szczeliny na zachodzie kraju, wliczając w to pierwsze przejście najtrudniejszej na świecie szczeliny znanej jako Century Crack - dla wszystkich było to małym szokiem.
20 minut

Honnold 3.0
Alex Honnold jest znany jako jeden z najodważniejszych solistów swojego pokolenia. Jak sobie dać radę w tej niebezpiecznej grze, w której trzeba balansować pomiędzy czystą ambicją a instynktem samozachowawczym? Od pierwszych wysokich bulderów do solowej wspinaczki 5.13, od dalekich przygód wspinaczkowych do rekordu prędkości na Nosie (The Nose). Honnold wciąż zadaje sobie pytanie co jest ważniejsze a w międzyczasie przygotowuje się do swojej największej przygody - Josemicki Triplet - w ciągu 19 godzin wejść na Mt. Watkins, El Cap i Half Dome. 95% solo bez zabezpieczeń.
23 minuty

ReelRockTour 2011
czas trwania: 1:52

Początki: Obe i Ashima (Obe and Ashima)
Historia 9-letniej dziewczynki z Nowego Jorku, która święci zaskakujące sukcesy w bulderingu. Pod okiem troskliwego trenera – Obe Carriona – człowieka, który niegdyś razem z Chrisem Sharmą znajdował się na wspinaczkowym topie, pokonuje kolejne stopnie wspinaczkowej kariery. Obe zabiera ją do mekki amerykańskiego bulderingu – Hueco Tanks w Teksasie – gdzie dziewczynka, dotychczas trenująca na sztucznych obiektach, będzie miała szansę zmierzyć z naprawdę trudnymi przystawkami. Czy uda jej się przejść przez ten swoisty rytuał przejścia i pokonać problemy o trudnościach dochodzących do V12 ( ~ VI.7+)?

Wyścig na Nosie (Race for The Nose)
Zmagania o ustanowienie najlepszego czasu na legendarnej drodze the Nose, biegnącej najbardziej ewidentną formacją El Capitana, to jedna z dziwniejszych konkurencji wspinaczkowych. Przez ostatnie 50 lat wielu utalentowanych wspinaczy dokładało wszelkich starań by pobić osiągnięty poprzedników wynik choćby o kilka minut. Tym razem zobaczymy czy i Deanowi Potterowi i Seanowi Leary’emu uda się poprawić istniejący rekord na tej prawie 1000-metrowej drodze. By tego dokonać będą musieli poruszać się naprawdę szybko. Ich poprzednicy wspięli się bowiem na szczyt El Capitana w ciągu 2 godzin i 37 minut.

Walnięty Andy (Sketchy Andy)
Andy Lewis to dziwny człowiek. Boją się go nawet najbliżsi znajomi, choć wydaje się, że on sam nie zna strachu. Przechadza się bez asekuracji na cienkim na dwa palce slacku rozwieszonym w potężnym kanionie, skacze na spadochronie (który nie zawsze zdąży się otworzyć w odpowiednim momencie) ze zbyt niskiej wysokości albo wykonuje salta i inne dziwaczne akrobacje podczas treningów w parku. Czy i tym razem uda mu się podołać wszystkim ryzykownym próbom, na które narazi swoje ciało i pozostać przy życiu?

Lodowa rewolucja (Ice Revolution)
Dwóch weteranów wspinaczki lodowej – Will Gadd oraz Tim Emmett – chce zrealizować swoje marzenie o poprowadzeniu najtrudniejszej na świecie drogi lodowej. Będzie wiodła po kruchym lodzie oblepiającym przewieszone ściany jaskini znajdującej się za wodospadem Helmckena w Brytyjskiej Kolumbii. Czy uda im się pokonać ponad 150 metrową drogę?

Projekt Dawn Wall (Project Dawn Wall)
El Capitan w Yosemitach to formacja słynąca z bardzo trudnych dróg klasycznych i hakowych. To również mekka amerykańskiej wspinaczki wielkościanowej. Tommy Caldwell, znający tę górę jak własną kieszeń wraz z Kevinem Jorgesonem kilka lat temu podjęli się poprowadzenia najtrudniejszej klasycznej drogi na szczyt. Dotychczas udało im się wykonać wszystkie ruchy i pokonać wszystkie wymagające miejsca, ale nie mieli jeszcze złożyć ich w całość i okazji przejść całej drogi, od dołu do góry. Wraz z nadejściem wiosny podejmują tę próbę. Czy uda im się pokonać klasycznie ponad 1000-metrową ścianę, na której trudność licznych wyciągów dochodzi do poziomu VI.6?

Chłód (Cold)
W ciągu ostatnich 26 lat 16 wypraw bezskutecznie próbowało zdobyć jakikolwiek pakistański ośmiotysięcznik w zimie. W lutym 2011 Simone Moro, Denis Urubko i Corey Richards, mimo dochodzących do -50*C mrozów oraz potężnej lawiny, weszli na szczyt Gasherbrum II stając się tym samym pierwszymi ludźmi, którym udało się zrealizować to nieziemskie marzenie wielu alpinistów. Dodatkowo Richards zdołał uchwycić zarówno blaski jak i cienie tej przygody, w swoim surowym i poruszającym, pierwszoosobowym dokumencie o współczesnym super-alpinizmie.

ReelRockTour 2010
czas trwania: 1:45

First Round First Minute (First Round First Minute)
Chrisowi Sharmie znudziło się mieszkanie za wielką wodą. Już jakiś czas temu zadomowił się w hiszpańskiej Katalonii, gdzie ku utrapieniu wspinaczy z całego świata otwiera co jakiś czas nowe drogi. Z reguły w stopniu 9a/9a+/9b. Nie ze wszystkimi z nich idzie mu równie łatwo. Jednym z trudniejszych orzechów do zgryzienia dla amerykańskiego mistrza jest linia First Round First Minute. Z pozoru niezbyt widowiskowa. 15 metrów. 25-30 przechwytów. A mimo to Sharma w ciągu ostatnich kilku lat przystawiał się do niej kilkadziesiąt razy. Na filmie zobaczymy jedną z prób na morderczej drodze, a także wspinaczki na innych ekstremach słonecznej Katalonii.

Najtrudniejsze ruchy (The Hardest Moves)
Daniel Woods i Paul Robinson są nad wyraz ambitni. Każdy z nich chce być pierwszym, któremu uda się pokonać najtrudniejszy na świecie boulder (V16 – obecny koniec skali). Film pokazuje walkę dwóch wspinaczy z sobą nawzajem oraz słabościami własnego ciała i ducha. Czego potrzeba by przesuwać granice niemożliwego w tym trudnym sporcie? Zapraszamy na spojrzenie „od kuchni”.

Początki: Hulk (Origins: The Hulk)
Lisa Rands to jedna z najlepszych Amerykanek zajmujących się boulderingiem. Na wielkich głazach czuje się jak u siebie w domu. Co innego Peter Croft – jedna z legend Yosemitów. On nie wspina się po niczym niższym niż kilkaset metrów.
Wielkie ściany to jego ulubione formacje. Z liną lub bez. Najlepiej w ekspresowym tempie, by po przejściu 1000 metrów pionu po południu mieć czas na książkę.
Pewnego dnia Peter zabiera Lisę na ponad 350 metrową ścianę The Incredible Hulk w górach Sierra Nevada. Razem mają przejść wytyczoną przez Crofa linię Venturi Effect (5.12a / 7a). Czy panna Rands poradzi sobie z trudnościami mając pod nogami sporą lufę? Co wyniknie ze zderzenia dwóch zdawałoby się skrajnie odmiennych stylów wspinaczki?

Diabelski Młyn (Down and Out, and Under)
Dla czwórki wspinaczy miało to być podróż życia. Klasyczne australijskie drogi skalne. Wspinanie na nadmorskich klifach w Tasmanii. Przyroda, przygoda i przyjaźń. Miało być pięknie, a wyszło… jeszcze dziwniej.
Heidi Wirtz, Cedar Wright, Matt Segal i James Pearson wpadają z jednej kabały w drugą. Czekają ich rozlatujące się minibusy, nawiedzeni kolesie machający siekierami i niezrównoważeni fani torbaczy. Z tych konfrontacji bohaterowie wyjdą jednak obronną ręką. Wszystko za sprawą nieprzeciętnego poczucia humoru i dystansu do samych siebie.

Kto nie lata, ten ginie (Fly or Die)
Dean Potter to magik wspinaczkowego światka. Uduchowiony włóczęga, który chadza swoimi drogami i brzydzi się konkurowaniem z innymi. Solowe przejścia to jedna z jego obsesji. Co jednak zrobić, jeżeli linia jest zbyt ryzykowna i trudna by pokonywać ją bez asekuracji? To całkiem proste. Wystarczy mieć spadochron.
Na filmie zobaczymy Deana, który nie tylko uprawia freeBASE – science-fiction wspinania – na przewieszonych liniach czy lata niczym ptak w wingsuicie. W pięknych okolicznościach przyrody przyjrzymy się też równie ekscytującym i ryzykownym przejściom na high linie. Bez asekuracji.

Szwajcarska Maszyna (The Swiss Machine)
Ueli Steck musi pochodzić z Kryptona. Inaczej nie można wyjaśnić tego, co osiągnął i do czego dąży. Należą do niego rekordy prędkości na trzech najpoważniejszych i najsławniejszych północnych ścianach Alp: Eigerze (2h 47 m), Grandes Jorasses (2h 21 m) i Matterhornie (1h 56 m). Bywał również w Himalajach. Wszedł na Gasherbruma II, Shishapangmę (10h 30 m!) oraz Cho Oyu. Oczywiście solo. Bez asekuracji. Trudno pojąć jaka istota ludzka byłaby do czegoś podobnego zdolna… To musi być kuzyn Supermana!
Prócz alpejskich przebieżek Ueliego (ze świetnymi zdjęciami z helikoptera) w filmie zobaczymy również próby ustanowienia przez niezmordowanego Szwajcara najlepszego czasu na amerykańskiej ścianie ścian – El Capitanie. Czy europejskiemu mistrzowi prędkości uda się pokonać istniejący rekord?

"Temperatura wrzenia"
Rok produkcji: 1975

• Reżyseria: Andrzej Zajączkowski
• Współpraca: Jadwiga Skawińska
Nagrody indywidualne
• 1976 - Andrzej Zajączkowski Kraków (Krakowski Festiwal Filmowy - Konkurs Krajowy; do roku 2000 Ogólnopolski Festiwal Filmów Krótkometrażowych)-"Brązowy Lajkonik"
• 1980 - Andrzej Zajączkowski Tarnów (Festiwal Filmów Sportowych)-"Srebrny Laur"

Jest rok 1975. Organizacja Narodów Zjednoczonych właśnie ogłosiła, że będzie to Międzynarodowy Rok Kobiet. W Polsce Wanda Rutkiewicz, znakomita i ambitna alpinistka kompletuje ekipę na pierwszą czysto kobiecą wyprawę w góry najwyższe, w Karakorum. Ich celem ma być Gasherbrum III (7952) dziewiczy wierzchołek, najwyższy siedmiotysięcznik i piętnasty szczyt świata (...) Niezwykle ważny jest cały kontekst przedsięwzięcia: to jedna z pierwszych polskich wypraw w góry ośmiotysięczne, złotówki mają niewielką siłę nabywczą i są niewymienialne, trzeba kombinować, wyprawa jest więc nie tylko przedsięwzięciem sportowym ale także biznesowym ze skomplikowaną logistyką. Fundusze na wyprawę zdobywa się w trakcie jej trwania – bez gwarancji, że się uda. Możliwości wyjazdu poza granice Polski też są mocno ograniczone, wymagają wielu formalnych zabiegów i zależą od życzliwości resortu spraw wewnętrznych trzymającego paszporty wszystkich obywateli w swoich sejfach. Wątpliwości budzi także siła zespołu i możliwość samodzielnego działania kobiecej wyprawy w kraju muzułmańskim (...) Wyprawa, ku sporemu zaskoczeniu dużej części środowiska wraca z sukcesem.
Andrzej Zajączkowski, nie mogąc działać w górach i realizować tradycyjnego dokumentu z wyprawy, włącza kamerę w bazie i filmuje to co się w niej dzieje. A w 1976 roku prezentuje film o wymownym tytule „Temperatura wrzenia”. Teraz dopiero okazuje się, że wyprawa widziana przez filtr codziennego życia w bazie daje zupełnie inny obraz owego sukcesu: kłótnie, zawiedzione nadzieje, rozgoryczenie, nielojalność, podejrzliwość… To wszystko sprawia, że o znakomitym wyniku szybko się zapomina. Wyprawa staje się synonimem polskiego piekła, a film środowiskową i publiczną sensacją.

(źródło: http://zbigniewpiotrowicz.eu/blog)