loading...
Turystyka Górska
Sporty Górskie
loading...
Strefa Outdoor
Kultura
loading...
Kultura

Turystyka

Sport

Sprzęt

Konkursy

W Leksykonie Szczytów Tatrzańskich jakiś czas temu była mowa o Lodowym Szczycie. Warto jednak wrócić na chwilę w tamte strony i napisać parę słów o Małym Lodowym Szczycie i Lodowej Przełęczy.

Mały Lodowy Szczyt (2461 m n.p.m.) (słow. Široká veža, Červená veža, niem. Roter Turm, Breiter Turm, węg. Vörös-torony, Széles-torony)

Znajduje się w grani głównej Tatr. Od zachodu sąsiaduje z Ostrym Szczytem (Ostrý štít). Nieopodal wznoszą się trzy szpiczaste Zbójnickie Turnie (Zbojnícke veže) oraz bardziej poziomy, Zbójnicki Kopiniak (Zbojnícka kopa). Na północy Mały Lodowy Szczyt graniczy z Lodową Kopą (Malý Ľadový štít). Leży tu właśnie omawiana poniżej Lodowa Przełęcz (Sedielko).

Mały Lodowy Szczyt, Spąga, Sokola Turnia, Drobna Turnia, Żółty Szczyt, źródło: portalgorski.pl

Mały Lodowy Szczyt, Spąga, Sokola Turnia, Drobna Turnia, Żółty Szczyt, źródło: portalgorski.pl

W północno-wschodnim zakończeniu szczytowej grani położone jest zwornikowe wzniesienie– Harnaski Zwornik (od głównego wierzchołka oddzielony Harnaskim Karbikiem). W pobliżu znajduje się dostępna dla turystów przełęcz Czerwona Ławka (Priečne sedlo), z której jest poprowadzona łatwa, chociaż nieoznakowana, droga na szczyt.
Grań północna, opadająca na Lodową Przełęcz, zawiera kilka niewybitnych obiektów. Od Harnaskiego Zwornika są to kolejno:
-Harnaskie Wrótka;
-Harnaski Kopiniak;
-Harnaska Ławka;
-Harnaska Turnia;
-Wyżnia Harnaska Szczerbina;
-Harnaskie Zęby;
-Niżnia Harnaska Szczerbina;
-Harnaskie Czuby.

Turystyka i wspinanie:

Na sam szczyt nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny. Mimo to, Mały Lodowy Szczyt jest stosunkowo dobrze dostępny dla turystów z przewodnikiem.
Najkrótsze i najłatwiejsze wejście na szczyt (skala trudności "0"- bardzo łatwo) prowadzi z przełęczy Czerwona Ławka.
Na górę można dostać się też drogą wiodącą granią od Lodowej Przełęczy (skala trudności "1"- nieco trudno).
Dla taterników najciekawsze są urwiska Małego Lodowego Szczytu od strony Staroleśnej Doliny.
http://kw.warszawa.pl/ -topo ściany południowej.

Szczyt oferuje fenomenalną panoramę z wierzchołka.

Historia:

Pierwszego wejścia dokonali József Déry i przewodnik Johan Hunsdorfer senior (22 lipca 1896 r.).
Dla taterników interesująca jest ściana południowa opadająca do Doliny Staroleśnej. Po raz pierwszy pokonana została ona w 1912 r. przez Władysława Kulczyńskiego (juniora) i Mieczysława Świerza z towarzyszami.
Istotne drogi poprowadzili tu też w 1932 r. Stanisław Motyka i Jan Sawicki.
Natomiast pierwsze zimowe wejście na szczyt należy do Lajosa Rokfalusyego, Tibolda Kregczyego i Zoltána Votiskyego (15 kwietnia 1911 r.).

Ciekawostki:

Obecna nazwa Małego Lodowego Szczytu powstała w końcu XIX wieku. Masyw określany był najpierw mieszaną łacińsko-niemiecką nazwą Mons Pessulanus der Riegelberg (nazwa z panoramy Tatr Georga Buchholtza, 1717 r.), co oznacza Ryglową górę. Według legendy bowiem opowiadającej o skarbach ukrytych za siedmioma zamknięciami (ryglami)– prawdopodobnie ostatnim z nich miał być Mały Lodowy Szczyt.

Wcześniej (XIX w.) wraz z samym szczytem Lodowego, zaliczano je też do masywu Jaworowych.
Szczyt oznaczano częstokroć niemiecką nazwą Roter Flossturm lub Roter Flussturm (Góra czerwonego koryta rzecznego- od fragmentu żlebu zabarwionego czerwonymi skałami po północno-zachodniej stronie masywu.).
Nazwa ta jednak nie przyjęła się i szczyt nazwano Szeroką Turnią (po dziś dzień tak właśnie brzmi jej słowackie miano).
Rodowód obecnej polskiej nazwy jest nieznany, być może powstała na skutek pomyłki. Słowacy określają nią sąsiednią Lodową Kopę (Malý Ľadový štít), co bywa źródłem nieporozumień i może mieć poważne skutki w razie błędnej lokalizacji wypadku.
Podobna sytuacja występuje zresztą też w przypadku Lodowej Przełęczy i Śnieżnej Przełęczy (Ľadové sedlo).
Widok z wierzchołka, jak przystało na leżący w środkowej części grani głównej Tatr szczyt zwornikowy jest wyjątkowo piękny i rozległy. Uroku dodają połyskujące w słońcu stawy położone w pobliskich dolinach.

Lodowa Przełęcz (2372 m n.p.m.) (słow. Sedielko, niem. Kleiner Sattelpass, węg. Kis-Nyereg-hágó)

Jest przełęczą znajdującą się głównej grani Tatr pomiędzy Małym Lodowym Szczytem właśnie, a Lodową Kopą (2602 m n.p.m.).
Przez Lodową Przełęcz poprowadzony jest piękny pod względem różnorodności widoków, znakowany szlak turystyczny z Doliny Pięciu Stawów Spiskich do Doliny Jaworowej.
Pierwsze odnotowane przejścia turystyczne Lodowej Przełęczy wydarzyło się 13 sierpnia 1854 r. W skład ekipy pierwszych zdobywców wchodzili: Feliks Berdau, Wojciech Grzegorzek i Józef Stolarczyk z przewodnikami.

{youtube}cbmCPXLUyDc{/youtube}

Zimą natomiast na Przełęczy tej stanęli: Károly Jordán z przewodnikami- Johannem Franzem seniorem i Johannem Hunsdorferem juniorem (5 stycznia 1902 r.).
W XIX wieku po obu stronach przełęczy zalegały wielkie pola firnowe i przejście tędy było dużo trudniejsze, jednak w 1891 przeszedł tędy batalion piechoty.
Istnieje jeszcze pojęcie szersze i dotyczy większości obiektów skalnych zgromadzonych w okolicy. Mowa tu o tzw. Lodowej Grani

Lodowa Grań  (słow. Ľadovy hrebeň)

Tak określa się grzbiet oddzielający Dolinę Pięciu Stawów Spiskich od Dolinki Lodowej (dwie odnogi górnej części Doliny Małej Zimnej Wody) w słowackich Tatrach Wysokich.

Południowymi stokami Lodowej Grani prowadzą dwa znakowane szlaki turystyczne.
Obiekty w Lodowej Grani począwszy od północnego zachodu:
-Lodowy Karbik;
-Mała Lodowa Kopa;
-Lodowe Wrótka (Ľadové vrátka):
--Zadnie Lodowe Wrótka (Zadné Ľadové vrátka);
--Zadnia Lodowa Igła (Zadná ľadová ihla);
--Pośrednie Lodowe Wrótka (Prostredné Ľadové vrátka);
--Skrajna Lodowa Igła (Predná ľadová ihla);
--Skrajne Lodowe Wrótka (Predné Ľadové vrátka);
-Wielki Lodowy Kopiniak (Veľká ľadová kopa);
-Lodowy Karb (Ľadový zárez);
-Pośredni Lodowy Kopiniak (Prostredná ľadová kopa);
-Skryta Ławka (Malá ľadová štrbina);
-Mały Lodowy Kopiniak (Malá ľadová kopa);
-Lodowy Ząb (Ľadový zub);
-Zadni Lodowy Przechód (Zadná ľadová škára);
-Pięciostawiańska Czuba (Ľadový hruba);
-Skrajny Lodowy Przechód (Predná ľadová škára);
-Pięciostawiańska Kopa (Pfinnova kopa, ok. 2121 m).

{youtube}sAvp6wupx_Y{youtube}

Bartosz Michalak


ŹRÓDŁA:
- "Tatry Słowackie- przewodnik", J.Nyka, Latchoczew 2002;
- "Nieznane Tatry- przewodnik wysokogórski", L.Jaćkewicz, Krakó 2010;
- Internet.

loading...
Dla Niej
loading...
Dla Niego
loading...
Dla Dzieci

Artykuły Strefy Outdoor

loading...
Nowości
Produkty i testy
Porady
Producenci