Anna Okopińska urodziła się 31 października 1948 r. Jest taterniczką, himalaistką, profesorem nauk fizycznych.

Anna Okopińska. Fot. www.ujk.edu.plAnna Okopińska. Fot. www.ujk.edu.pl

Wspinać zaczęła się w 1966 r. w Tatrach. W jej górskim CV zapisały się m.in. takie tatrzańskie przejścia jak:
- Hokejka na zachodniej ścianie Łomnicy (2634 m) w zespole z Andrzejem Mierzejewskim, 4 września 1969 r.
- Pierwsze przejście kobiece Granią Tatr Wysokich w zespole z Danutą Szelenbaum-Cielecką, 15 - 23 sierpnia 1970 r.
- Droga przez Vodopad na północnej ścianie Małego Kieżmarskiego Szczytu (2514 m) w zespole z Andrzejem Czokiem, Mirosławem Krawczykiem, 4 - 5 stycznia 1974 r.
- Nowa droga na Skrajnej Niewcyrskiej Turni.

Lata 70. to także okres wyjazdów w góry wyższe.
W Alpach przeszła drogę Kuffhera na Mont Maudit (4465 m) w zespole z Krüger-Syrokomską i Alison Chadwick-Onyszkiewicz (25 sierpnia 1976 r.) oraz Ostrogę Brenvy na Mont Blanc (4809 m) wraz z Krüger-Syrokomską (4 lipca 1981 r.) i centralny filar Les Courtes (Masyw Mont Blanc).

W Kaukazie razem ze Zbigniewem Laskowskim, Andrzejem Skłodowskim i Aleksandrem Warmem weszła południowym filarem na Pik Germogenowa wytyczając tam nową drogę (6 - 7 lipca 1976 r.). Rok później, w zespole kobiecym razem z Haliną Krüger-Syrokomską i Dobrosławą Miodowicz-Wolf, przeszła przez Deskę północną ścianę Ułłu-tau-Czanę (7 lipca 1977 r.).

W Palmirze zdobyła dwa siedmiotysięczniki - w 1972 r. Szczyt Korżeniewskiej (7105 m, pierwsze polskie wejście kobiece) oraz Szczyt Komunizmu (7495 m - w tamtym czasie polski kobiecy rekord wysokości).

W roku 1974 r. pojechała w Himalaje, gdzie brała udział w zimowej wyprawie na Lhotse. Nie udało jej się stanąć na szczycie, dotarła do wysokości 7100 m.
W 1975 r. uczestniczyła w kobiecej wyprawie w Karakorum, kierowanej przez Wandę Rutkiewicz. 12 sierpnia 1975 r., razem z Haliną Krüger-Syrokomską, stanęła na szczycie Gasherbruma II drogą klasyczną. Tym samym ustanowiła europejski kobiecy rekord wysokości, było to także pierwsze zdobycie ośmiotysięcznika przez zespół kobiecy. Trzy lata później brała udział w wyprawie na Makalu, jednak szczytu nie zdobyła, dotarła do wysokości 7100 m. W 1982 r. ponownie brała udział w kobiecej wyprawie – tym razem na K2, gdzie podobnie jak na Makalu, osiągnęła wysokość 7100 m i weszła na Skyang La (6233 m).

Jeździła także w Pireneje, góry Korei Południowej i Japonii.

Na swoim koncie ma działalność w Klubie Wysokogórskim w Warszawie jako członek komisji sportowej i komisji rewizyjnej.

Została odznaczona złotym i srebrnym medalem „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”, a także nagrodą ministra spraw zagranicznych za rozsławianie imienia Polski na świecie. Jest członkiem honorowym Polskiego Związku Alpinizmu.
Jubilatce życzymy wszystkiego najlepszego!

Anna Makowska

Źródła:
- Wielka Encyklopedia Gór i Alpinizmu tom VI, Wydawnictwo Stapis
- Wikipedia