loading...
Turystyka Górska
Sporty Górskie
loading...
Strefa Outdoor
Kultura
loading...
Kultura

Turystyka

Sport

Sprzęt

Konkursy

W kolejnej odsłonie Leksykonu Szczytów Tatrzańskich zapraszamy na jeden z najbardziej imponujących i najwyższych masywów w całych Tatrach - Lodowy Szczyt.

LODOWY SZCZYT (2627 m n.p.m.)
(słow. Ľadový štít, niem. Eistaler Spitze, węg. Jég-völgyi-csúcs)

 

To trzeci (po Gerlachu i Łomnicy) pod względem wysokości samodzielny szczyt tatrzański, a zarazem najwyższy w głównej grani Tatr. Piękny i potężny, silnie rozczłonkowany masyw. Lodowy Szczyt jest "najbardziej rzucająącym się z oddali szczytem tatrzańskim" (Wawrzyniec Żuławski). Dzięki swojemu położeniu, w głównej grani Tatr i swej wysokości, Lodowy jest jednym z najwspanialszych punktów widokowych w całych Tatrach, gdzie obok szczytów tatrzańskich, pięknie prezentują się z niego Gorce, Babia Góra, a czasem nawet Kraków.

lodowy-szczyt-3

Lodowy Szczyt widziany z Małego Młynarza fot. portalgorski.pl

Lokalizacja

Masyw Lodowego Szczytu, do którego należą m.in. Lodowa Kopa, Lodowy Zwornik, Śnieżny Szczyt, Śnieżne Turnie, Kapałkowe Turnie i Sobkowe Turnie, wznosi się nad Doliną Jaworową, Doliną Pięciu Stawów Spiskich i Dolinką Lodową. Masyw oddzielony jest od Małego Lodowego Szczytu (Široká veža) Lodową Przełęczą(Sedielko), a od pobliskiego szczytu jakim są Baranie Rogi (Baranie rohy)– Śnieżną Przełęczą(Ľadové sedlo), 2341 m n.p.m. Od masywu Lodowego Szczytu odchodzi kilka wybitnych grani bocznych: Lodowa Grań, Michałkowa Grań, Sobkowa Grań, Kapałkowa Grań i Śnieżna Grań.

Wyróżniają się zatem ściany:
1. północno-zachodnia (opada do Doliny Suchej)- ok. 450 m wysokości, z lewej ograniczona korytem skalnym opadającym z Ramienia Lodowego, z prawej prawym filarem kulminującym w Sobkowej Czubie;
2. wschodnia (opada do Doliny Pięciu Stawów Spiskich)- ok 250 m wysokości, ograniczona z lewej rynną opadającej z Lodowej Szczerbiny, z prawej zlewa się ona ze wschodnią ścianą Ramienia Lodowego;
3. południowa ściana Lodowej Kopy- ok. 250 m wysokości.

lodowy-szczyt-2

Widok z Rumanowego Szczytu na wsch. - na ostatnim planie Lodowy i Łomnica fot. portalgorski.pl

Wspinanie

Taternicy w masywie Lodowego Szczytu mają olbrzymi wybór dróg. Bardzo duże możliwości wspinaczkowe oferuje np. Dolina Śnieżna. Podkreślić trzeba po raz kolejny, że widok ze szczytu jest jednym z najrozleglejszych i najwspanialszych w całych Tatrach. 

Do popularnych dróg taterniickich należą:
1. prawą depresją północno-zachodniej ściany- drogą Dorawskiego;
2. środkowym filarem wschodniej ściany- filarem Brancala;
3. prawym filarem południowej ściany Lodowej Kopy tzw. "Drogą ku słońcu";
4. środkową częścią południowej ściany Lodowej Kopy, drogą Karouska.

Topo:

- ściana północna;

- ściana wschodnia;

- grań główna.

Turystyka

Na sam Lodowy Szczyt nie prowadzi żaden szlak turystyczny. Dla turystów udostępniony jest jedynie szlak na Lodową Przełęcz. Wymaga on sporo wysiłku i znacznej kondycji. Stąd frekwencja, nawet w szczycie sezonu, nie należy do wysokich. Z przełęczy rozciąga się wspaniały widok na skalny mur Jaworowych Turni.

W sierpniu 1925 r. wydarzył się w tej okolicy jeden z najbardziej zagadkowych wypadków odnotowanych w kronikach tatrzańskich i znanych jako tragedia Kaszniców. W wietrze i siąpającym deszczu z Lodowej Przełęczy schodzili warszawski prokurator Kazimierz Kasznica (46l) z żoną i 12-letni syn oraz bardzo doświadczony taternik, Ryszard Wasserberger (24l). Powyżej stawu chłopiec skarżył się na trudności w oddychaniu. Matka wzięła od niego plecak, a Wasserberger pomagał mu w dalszej drodze. Nagle, ojciec usiadł i oświadczył, że jest zmęczony i dalej iść nie może. Za chwilę, podobna niemoc naszła na Wasserbergera i chłopca. Usiedli więc, a kobieta dała im po łyku koniaku. Gdy podeszła za chwilę do męża, ten był już nieprzytomny i wkrótce zmarł. Prawie jednocześnie zmarł syn, czyli młody Kasznica i Wasserberger. Wszystko działo się zaledwie w przeciągu 15 minut. Kobieta spędziła przy zwłokach cały dzień i dwie wietrzne noce, po których udało jej zejść niżej i zawiadomić TOPR. Sekcje zwłok i dochodzenie nigdy do końca nie wyjaśniły całej sprawy. 
Mimo braku szlaku turystycznego na sam szczyt, doświadczony turysta może na niego dotrzeć w conajmniej dwojaki sposób: drogą z Lodowej Przełęczy właśnie, bądź z Doliny Zimnej Wody, a konkretniej z Doliny Pięciu Stawów Spiskich.

lodowy-szczyt-1

Lodowy widziany ze szczytu Czarnego fot. portalgorski.pl

Historia

Już od bardzo dawna (XVII w., a może i wcześniej) stoki Lodowego Szczytu przemierzali góralscy myśliwi i poszukiwacze skarbów. Pierwszego wejścia na wierzchołek dokonali właśnie góralscy myśliwi z Jurgowa, prawdopodobnie już w końcu XVIII w. Na szczyt próbował też wejść (bez sukcesu) Stanisław Staszic (w sierpniu 1805 r.) Pierwsze odnotowane wejście: John Ball, Wilhelm Richter i nieznany z nazwiska węgierski malarz wraz z przewodnikami z Jurgowa ok. 31 sierpnia 1843 r.

Według innych danych, wersja o wejściu na szczyt Sobkowym Żlebem została obecnie podważona na podstawie źródeł pisanych i zastąpiona drogą od strony Kopy Lodowej. Nieprawdziwa wydaje się być też informacja, jakoby na szczyt weszli jurgowscy przewodnicy. Na wycieczce był tylko jeden, ale na tyle niekompetentny, że został odesłany jeszcze dość nisko w dolinie.

Na szczycie był również ks. Józef Stolarczyk z przewodnikami 17 września 1867 r. Wejście odnotował w księdze parafialnej jako pierwsze pokonanie szczytu (nie wiedział o zdobyciu go przez Anglika J. Balla). Zimą (podczas zadymki śnieżnej) pierwsi na szczycie stanęli Theodor Wundt (niemiecki alpinista) i Jakob Horvay (przewodnik z Nowej Leśnej) 28 grudnia 1891 r. Wejścia tego dokonano zwykłą drogą z doliny Pięciu Stawów Spiskich przez Ramię Lodowego (czyli słynną przełęcz) i Lodowego Konia.

{youtube}NQvaa_phJ58{/youtube}

Zimowa panorama z Lodowego Szczytu


Ciekawostki

Nazwa „Lodowy Szczyt” (w skrócie „Lodowy”) pochodzi od długo w lecie zalegającego pół zlodowaciałego śniegu. Ze szczytem wiąże się też kilka legend. Stoki Lodowego Szczytu i Dolina Śnieżna były miejscem poszukiwań legendarnych skarbów. Jeden ze swoich wierszy poświęcił Lodowemu Szczytowi Jan Kasprowicz.

Masyw Lodowego Szczytu jest najbogatszym w Tatrach skupiskiem roślinności turniowej. Naliczono tu 85 gatunków roślin zielnych, z czego 30 osiąga tu najwyższe w Tatrach wysokości występowania.

W okresie listopad 1938 – wrzesień 1939, Lodowy Szczyt był najwyższym szczytem Polski.Wtedy to na skutek rozbicia Czechosłowacji przez Hitlera, Polska skorzystała z okazji i zagarnęła większą część Tatr. Granica państwa została poprowadzona od Rysów dalej na wschód główną granią Tatr, aż po Szalony Wierch i Płaczliwą Skałę w Tatrach Bielskich, dzięki czemu Lodowy został w znacznej części włączony w granice naszego kraju.

Bartosz Michalak

 

Bibliografia:
- Witold H. Paryski, „Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki, część XVIII, Lodowa Przełęcz – Lodowy Zwornik”, Warszawa, 1974;
- Józef Nyka, „Tatry Słowackie. Przewodnik”, Latchoczew, 1997;
- Leszek Jaćkiewicz, „Nieznane Tatry. Przewodnik wysokogórski”, Kraków, 2010;
- Janusz Kurczab, Marek Wołoszyński, „Najpiękniejsze szczyty tatrzańskie”, Warszawa 1991.

loading...
Dla Niej
loading...
Dla Niego
loading...
Dla Dzieci

Artykuły Strefy Outdoor

loading...
Nowości
Produkty i testy
Porady
Producenci